สรุปคำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 2 มกราคม 2011
พระธรรม โคโลสี 1:7-8
อาจารย์เปาโลบอกว่าพี่น้องที่โคโลสีมีชีวิตที่น่าชื่นใจ และเมื่อนึกถึงทีไรก็ทำให้อดขอบคุณพระเจ้าไม่ได้ สาเหตุที่ชีวิตของพี่น้องที่โคโลสีเป็นที่น่าชื่นใจ ก็เพราะว่าชีวิตของพวกเค้าหยั่งรากลึกลงในพระคริสต์ สิ่งที่ทำให้ชีวิตของพี่น้องที่โคโลสีหยั่งรากลึก นอกจากจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก เอปาฟรัส ที่ได้ไปช่วยพี่น้องที่โคโลสีมีชีวิตที่หยั่งรากลึก เอปาฟรัสมีส่วนอย่างมากที่ทำให้พี่น้องที่โคโลสีมีชีวิตที่น่าชื่นใจเช่นนี้ เอปาฟรัสทำอะไรบ้างที่โคโลสีจึงทำให้โคโลสีเป็นเช่นนี้ เราจะได้เห็นสิ่งที่เอปาฟรัสทำดังนี้
1 สอนและช่วยเหลือ (คส.1:7)
เอปาฟรัส ได้มาอยู่กับพี่น้องที่โคโลสี ได้สอนและช่วยให้พี่น้องที่นี่หยั่งรากลึกลงในพระคริสต์อย่างมาก เอปาฟรัสได้วางรากฐานที่ดีให้กับโคโลสี โดยวางเอาไว้บนพระวจนะของพระเจ้า เพราะของเอปาฟรัสรู้ดีว่าท่านจะไม่สามารถอยู่กับพี่น้องที่โคโลสีได้ตลอดเวลา เพราะว่าต้องเดินทางไปในที่ต่างๆ แต่ส่งที่จะอยู่กับพี่น้องที่นี้ได้ตลอดเวลาคือพระวจนะของพระเจ้า เอปาฟรัส มีความผูกพันกับพี่น้องที่โคโลสี เพราะว่าได้สอนและตักเตือนให้พี่น้องประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้า เอปาฟรัสคาดหวังที่จะเห็นพี่น้องที่โคโลสีเติบโตเป็นผู้ใหญ่และบริบูรณ์ในพระเจ้า (คส.4:12) (อฟ.4:11-12) (กจ.20:35) (กจ.20:19)
2 รับใช้พระเจ้า (คส.1:7)
เอปาฟรัส ทุ่มเทในการรับใช้อย่างมา จนอาจารย์เปาโลบอกว่า “เขาเป็นผู้เอาใจใส่ปรนนิบัติพระคริสต์เพื่อพวกเราจริงๆ” คือรับใช้สุดจิต สุดใจ ทำอย่างจริงใจไม่เสแสร้ง มีความกระตือรือร้น ตระหนักว่าเจ้านายที่แท้จริงคือพระเจ้าที่กำลังมองดูอยู่ ตระหนักว่าพระเจ้าเป็นเจ้าของเรา เพราะทรงซื้อเรามาด้วยราคาอันแพง (1คร.6:19-20) (อฟ.6:6) (รม.6:16) เราต้องสร้างแบบอย่างในการรับใช้ให้กับแกะ
3 สัตย์ซื่อไว้ใจได้ (คส.1:7)
เอปาฟรัส ได้รับมอบหมายจากอาจารย์เปาโลให้ไปเยี่ยมพี่น้องที่โคโลสี เพื่อนำจดหมายและความคิดถึงของอาจารย์เปาโลไปสู่พี่น้องที่นั่น เมื่อไปถึงเอปาฟรัส ก็ได้ทำหน้าที่อย่างสัตย์ซื่อ อาจารย์เปาโลบอกว่าเอปาฟรัส เป็นผู้เอาใจใส่ คำว่าเอาใจใส่ในภาษาเดิมหมายถึงเป็นคนที่ไว้วางใจได้ สัตย์ซื่อ ความสัตย์ซื่อและไว้ใจได้ในที่นี้ไม่ใช่เรื่องเงิน แต่เป็นเรื่องความรับผิดชอบ เมื่อมอบหมายให้ทำสิ่งใดแล้วไว้ใจได้ ไม่ต้องควบคุม ความว่าไว้ใจได้นี้เป็นคำเดียวกับคำว่า สัตย์ซื่อที่อาจารย์เปาโลใช้กับโอเนสิมัส (คส.4:9) (2ทธ.2:2) (1คร.4:2) (มธ.25:21)
4 เชื่อฟัง (คส.1:8)
เอปาฟรัสไปอยู่กับพี่น้องที่โคโลสีเพื่อช่วยให้พี่น้องที่นั่นจนมีชีวิตเป็นที่น่าชื่นใจ เพราะว่าเอปาฟรัสเชื่อฟัง อาจารย์เปาโลบอกให้ทำอย่างไรเอปาฟรัสก็ทำอย่างนั้น บอกให้วางรากฐานก็วางรากฐานให้ พาพี่น้องออกไปประกาศ ทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ ยอมเชื่อฟัง ยอมอยู่ภายใต้การปกครองปกคลุมของผู้นำอย่างอาจารย์เปาโล ดังนั้นเราะต้องมีวิญญาณแห่งการเชื่อฟังอย่างเอปาฟรัส และผู้นำก็ต้องเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตเพื่อให้ผู้ตามสามารถที่จะเชื่อฟังได้ สอนก็ต้องสอนอย่างถูกต้องตามหลักการพระคัมภีร์ ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองหรือพวกพร้อง แต่เพื่อลูกแกะที่พระเจ้าฝากไว้ในการดูแล เพราะว่าเราต้องรับผิดชอบต่อพระเจ้า (กจ.20:28) ชีวิตเราจะเป็นพระพรต่อคนอื่นได้เราต้องหยั่งรากลงให้ลึก เพื่อเราจะได้สอนและช่วยคนอื่นได้ ให้เรารับใช้พระเจ้า มีชีวิตที่สัตย์ซื่อไว้ใจได้ และเป็นคนที่มีวิญญาณแห่งการเชื่อฟัง (อ่านเพิ่มเติมได้ที่ www.churchofpeace2010.org)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น