หลายวันมานี้ผมไม่ได้เข้ามาอัพเดทเลยเนื่องจากเดินทางไปเยี่ยมคริสตจักรหลายๆ คริสตจักรในประเทศเกาหลี ขอบคุณพระเจ้าที่พระเจ้าทรงอวยพรประเทศเกาหลีอย่างมากในอดีต ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมคริสตจักรที่ใหญ่ที่สุดในโลก นั่นคือคริสตจักรของอาจารย์โช หรือยองกีโช ซึ่งมีสมาชิกมากถึง 800,000 คน มีการนมัสการวันอาทิตย์ 7 รอบ มีทั้งหมด 21 เซ็นต์เตอร์ มีกลุ่มเซลล์ ทั้งหมด 39,000 กลุ่ม
แต่สิ่งที่ผู้นำของคริสตจักรนี้กล่าวกับพวกเราว่า "ตอนนี้เกาหลีกำลังตกต่ำฝ่ายวิญญาณ" เกาหลีกำลังอยู่ในช่วงขาลง เนื่องจากความเจริญทางด้านวัตถุเข้ามาอย่างมาก ทำให้คนรุ่นใหม่ไม่เอาพระเจ้า หันไปให้ความสนใจเกี่ยวกับการแสดง การแต่งตัว ความสวยความงาม
แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นรากฐานที่ดี ที่คริสเตียนเกาหลียังคงรักษาเอาไว้ แม้ว่าจะมีเฉพาะกลุ่มผู้ใหญ่หรือผู้อาวุโสก็ตาม นั่นคือ การอธิษฐานอย่างเอาจริงเอาจัง คริสเตียนเกาหลียังไปอธิษฐานเช้าตรู่ในเวลาตีสี่ตีห้ากันอยู่ ยังไปอธิษฐานที่ภูเขาอธิษฐานกันอย่างเอาจริงเอาจังอยู่ ซึ่งคริสเตียนไทยจะต้องเลียนเเบบการอธิษฐานอย่างเอาจริงเอาจังของคริสเตียนเกาหลี
คริสเตียนเกาหลีเมื่อมีเวลาว่างจะขึ้นภูเขาอธิษฐาน ดังนั้นทุกวันที่ภูเขาอธิษฐานจะมีคริสเตียนขึ้นไปอธิษฐานอย่างเอาจริงเอาจังทุกวัน วันละหลายร้อยคน ไม่ว่าจะเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน ก็จะมีคนขึ้นไปอธิษฐาน
เห็นภาพนี้แล้วช่างประทับใจพระเจ้าจริงๆ ผมได้มีโอกาสสอบถามศิษยาภิบาลท่านหนึ่งว่า ทำไมคริสเตียนเกาหลีจึงขึ้นไปบนภูเขาอธิษฐานกันมากขนาดนี้ ศิษยาภิบาลท่านนั้นก็เล่าให้ฟังถึงสาเหตุของการขึ้นไปบนภูเขาอธิษฐานว่า "เมื่อก่อนเกาหลีเป็นประเทศที่ยากจนมาก และมีสงครามเกิดขึ้นบ่อย ทั้งกับญี่ปุ่น เกาหลีเหนือ ล่าสุดก็เป็นสงครามระหว่างเกาหลีเหนือกับเกาหลีใต้ และอากาศที่หนาวเย็นของประเทศเกาหลี สามสิ่งนี้เป็นเหตุให้คริสเตียนเกาหลีจะต้องพึ่งพาพระเจ้าอย่างมาก เมื่อไม่มีกินก็ไปอดอาหารอธิษฐาน เมื่ออากาศหนาวนอนไม่ได้เพราะไม่มีอะไรก็ไปอธิษฐาน เมื่อเจอกับสภาพของสงครามก็ไปพึ่งพระเจ้า อธิษฐานกับพระเจ้า" ตั้งแต่สมัยนั้นเป็นต้นมา ก็ทำให้คนเกาหลีติดนิสัยขึ้นไปบนภูเขาอธิษฐาน
สิ่งที่เห็นในประเทศเกาหลีที่โดดเด่นอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือ ความเป็นชาตินิยมของคนเกาหลี คนเกาหลีใช้แต่ของที่ผลิดในประเทศของตนเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ ของใช้ต่างๆ ล้วนแต่ผลิตในประเทศเกาหลีเกือบทั้งนั้น ของญี่ปุ่นไม่ต้องพูดถึง เพราะว่าเกาหลีกับญี่ปุ่นไม่ถูกกัน จะหารถญี่ปุ่นในประเทศเกาหลีได้น้อยมาก ผมอยู่ในประเทศเกาหลี 15 วัน เห็นรถโตโยต้าแค่ 2 คันเท่านั้น ภาษาที่ใช้คนเกาหลีก็ใช้ภาษาของตนเอง ไม่ค่อยมีคนพูดภาษาอังกฤษ ป้ายโฆษณาต่างๆ ล้วนเป็นภาษาเกาหลีทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นป้ายบอกทางตามท้องถนน ในรถไฟใต้ดิน รถประจำทาง รวมทั้งร้านค้าต่างๆ เมนูอาหารเป็นต้น คนที่คิดจะเดินทางไปเกาหลีควรจะศึกษาภาษาของเขาไว้บ้างก็ดีครับ
ประเทศเกาหลีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาถึง 70 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ทั้งหมด ดังนั้นบ้านเรือนของคนเกาหลีจะปลูกกันอยู่ตามเนินเขาบ้าง บนเขาบ้าง สูงต่ำต่างกันไป อากาศจึงค่อนข้างหนาวเย็น ในช่วงฤดูหนาวจะมีหิมะตกเสมอ
ผลไม้ของประเทศเกาหลีที่ขึ้นชื่อ ก็จะมีองุ่นดำ ลูกพลับ และช่วงหน้าหนาวก็จะมีสตอร์เบอรีที่อร่อย กรอบหวาน และลูกใหญ่กว่าของบ้านเรามาก
เอาไว้มีเวลาจะมาเล่าประสบการณ์ในเกาหลีให้ฟังใหม่ครับ
ขอพระเจ้าอวยพรครับ
ผู้นำคริสเตียนเกาหลีส่วนใหญ่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น