สรุปคำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011
พระธรรม ลูกา 10:30-35
ผมยกเหตุการณ์ตอนหนึ่งในพระคัมภีร์ขึ้นมาซึ่งเป็นเรื่องราวของชาวสะมาเรียผู้ใจดี เปรียบเทียบกับปุโรหิต และเลวี ทั้งหมดเดินทางมาทางเดียวกันเมื่อพบเห็นคนเจ็บนอนอยู่ริมทางอันแสนเปลี่ยวนั้น ทั้งปุโรหิต ซึ่งถือได้ว่าเป็นคนที่มีคุณธรรมสูงที่สุด และเลวี เป็นคนที่จัดได้ว่ามีคุณธรรมรองลงมาจากปุโรหิต เพราะว่าเป็นผู้ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าในพระวิหาร ซึ่งทั้งสองต่างก็เดินเลี่ยงไปทางอื่น แต่สะมาเรีย หยุดให้ความช่วยเหลือ ซึ่งสะมาเรียนี้เองที่คนยิวให้การรังเกียจ เพราะสะมาเรียเป็นลูกผสม หรือลูกครึ่งระหว่างคนยิวกับคนต่างชาติ แต่สิ่งที่สะมาเรียแสดงออกมานั้น ไม่เกี่ยวกับการเป็นคนที่อยู่ในสถานไหน แต่เกี่ยวกับความรักที่อยู่ภายใน ซึ่งแสดงออกมาเป็นการกระทำภายนอก เป็นเส้นทางแห่งรักแท้ ซึ่งเราเห็น 3 ประการด้วยกัน
1. ด้วยความห่วงใย (ลก.10:30-33)
เส้นทางรักแท้ จะเต็มไปด้วยความห่วงใย โดยไม่เลือกปฏิบัติ เป็นความห่วงใยที่ออกมาจากภายใน ความห่วงใยอันนี้แหละ คือคุณธรรมอันสูงส่งของมนุษย์ การมองเห็นของคนเราแต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะเห็นเป็นวิวทิวทัศน์ บางคนอาจจะเห็นเป็นเครื่องจักร บางคนอาจจะเห็นเป็นมนุษย์คนหนึ่งซึ่งมีเกิด แก่ เจ็บ และก็ตาย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่สะมาเรียผู้นี้เห็นคุณค่าชีวิตของคนยิวที่นอนบาดเจ็บอยู่ ซึ่งการทำเช่นนี้อาจจะเป็นการทำให้กับพระเจ้าก็ได้ (ฮบ.13:2) เราต้องเห็นคนมีคุณค่าเหมือนที่พระเจ้าเห็นเรามีคุณค่า ไม่ใช่วัตถุสิ่งของ หรือของเล่นชิ้นหนึ่ง แล้วเราจะมีใจเมตตาสงสารและเกิดเป็นความห่วงใย
2. ด้วยการให้ (ลก.10:34)
เส้นทางรักแท้ ไม่เพียงแต่มีความห่วงใย ยังเต็มไปด้วยการให้ คือให้ในสิ่งที่ดีที่สุด พระเยซูให้ชีวิตของพระองค์กับเราก่อนโดยที่พระองค์ไม่ได้นึกเสียดาย เราอาจจะให้โดยปราศจากความรักได้ แต่เราไม่สามารถรักโดยปราศจากการให้ได้ สะมาเรียหยุดและให้การช่วยเหลือ สิ่งที่สะมาเรียให้ อย่างน้อย 3 สิ่งคือ สิ่งแรก คือ ตัวของเค้าเอง หมายถึง ถ้าหากเป็นกลลวงของโจร โจรจะต้องฆ่าเค้าเพื่อชิงเอาทรัพย์สินเงินทองที่ติดตัวมา สิ่งที่สอง คือ เวลา สะมาเรียให้เวลากับคนยิวที่บาดเจ็บยอมเสียเวลาในการเดินทาง สิ่งที่สาม คือ ทรัพย์ เค้าได้เอาทรัพย์สิ่งของที่เค้ามีอยู่เอามาใช้ในการักษาพยาบาลในเริ่มต้น ก็คือผ้าพันแผล น้ำมัน เหล้าองุ่น และให้ขี่หลังสัตว์แทนเค้า (1ยน.3:16-17) (มธ.5:40-41) นี่เป็นเส้นทางรักแท้ที่มีอยู่หัวใจของเราทุกคนที่นี่
3. ด้วยการช่วยเหลือจนถึงที่สุด (ลก.10:35)
เส้นทางรักแท้ไม่เพียงแต่ห่วงใยและด้วยการให้เท่านั้น แต่ยังช่วยจนถึงที่สุดอีกด้วย สะมาเรียไม่ได้แค่หยุดและทำแผลให้ แต่ได้เอาคนเจ็บไปด้วย เมื่อไปถึงที่โรงแรมที่พักแล้วก็เปิดห้องพักให้ ให้อาหารการกิน และเมื่อจะต้องเดินทางต่อไป ก็ยังได้ฝากเงินให้กับเจ้าของโรงแรมเพื่อให้ดูแลต่อ และยังสั่งไว้ว่าถ้าเกินกว่าที่ให้ไว้เมื่อกลับมาแล้วจะจ่ายที่ขาดให้อีก สิ่งนี้จะต้องเกิดในหัวใจของเราทุกคน เราไม่สนับสนุนให้มีการยืมเงินกันในคริสตจักร เราจะสอดส่องดูแลกันว่าใครเดือดร้อน ใครยากลำบากเราจะช่วยเหลือกันนี่คือความตั้งใจของเรา เราจะไม่ทอดทิ้งกัน เหมือนที่พระเจ้าไม่ทอดทิ้งเรา (สดด.22:24) เราจะไม่ดูถูกคนอื่น เราจะช่วยเหลือจนสุดความสามารถ แต่คนที่เป็นฝ่ายรับก็จะไม่รับอย่างเห็นแก่ตัว เอเมน
เส้นทางรักแท้ เป็นเส้นทางที่ทดสอบเราได้เป็นอย่างดี เป็นเส้นทางแห่งความท้าทาย เป็นเส้นทางที่เราตั้งใจจะไปให้ถึง เป็นเส้นทางที่เราจะถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยกัน (สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ www.churchofpeace2010.org)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น