สรุปคำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม 2010
จากพระธรรม โคโลสี 1:3-6
อาจารย์เปาโล ได้หนุนใจพี่น้องที่โคโลสี โดยมองดูสิ่งดีที่เขาได้ทำมาในอดีต ทำให้อาจารย์เปาโลต้องขอบคุณพระเจ้าทุกครั้งที่นึกถึงพี่น้องที่โคโลสี เพราะเหตุที่พี่น้องที่โคโลสีได้ฝากชีวิตของพวกเค้าไว้กับพระเจ้า และยังได้ให้กำลังใจกับพี่น้องให้เดินอยู่ในทางของพระเจ้าอย่างมั่นคงต่อไป สิ่งที่อาจารย์เปาโลหนุนใจให้พี่น้องที่โคโลสีทำคือ การหยั่งรากไว้ในพระเยซูคริสต์ เพื่อชีวิตของพวกเค้าจะจำเริญขึ้น 3 ประการ ดังนี้
1 หยั่งลึกในความเชื่อ (คส.1:4)
อาจารย์เปาโลได้ยินความเชื่อของพี่น้องที่โคโลสี ความเชื่อที่อาจารย์เปาโลกล่าวถึงนี้ ได้ให้ภาพไว้ 2 ลักษณะ คือ
1.1 ความเชื่ออย่างมั่นคง
ความเชื่อแบบนี้ เปรียบเสมือน สมอเรือที่ทำให้เรือจอดอยู่ได้ เพราะถ้าไม่มีสมอเรือก็ไม่สามารถที่จะจอดลอยลำอยู่ได้ แต่จะถูกกระแสน้ำพัดพาไป เหมือนชีวิตของเราถ้าไม่มีสิ่งที่เราจะสามารถยึดเกาะไว้ก็ทำให้เราไหลไปตามกระแสของโลกได้ อาจารย์เปาโลได้หนุนใจให้พี่น้องที่โคโลสียึดความเชื่อเอาไว้ให้มั่นคง เพราะว่าในเวลานั้นมีคำสอนที่ผิดเพี้ยนไปเผยแพร่เข้ามามีอิทธิพลในหมู่ของผู้เชื่อ
1.2 เชื่อในพระเยซูคริสต์
ไม่เพียงแต่มีความเชื่ออย่างมั่นคงเท่านั้น แต่ต้องมีความเชื่ออย่างมั่นคงในพระเยซูคริสต์ พระผู้ช่วยให้รอดของเรา ถ้าเราเชื่อถูกต้องชีวิตของเราก็จะถูกต้องด้วย เราต้องหยั่งลึกลงในความเชื่อที่มีพระเยซูคริสต์เป็นศูนย์กลาง เพราะพระองค์ทรงเป็นความรอดของเราและเป็นกำลังของเรา
2 หยั่งลึกในความรัก (คส.1:4)
ความเชื่อกับความรักนั้นมีความสัมพันธ์ต่อกัน เมื่อมีความเชื่อก็จะมีความรักและจะแสดงออกมา (กท.5:6) ถ้ามีความเชื่อในพระเยซูต้องรักพระเยซูและรักคนอื่นด้วย ในอดีตเราเห็นคนมีความรักต่อกันและกันอย่างชัดเจน ไม่ว่าไปที่ไหน เราสามารถที่จะไปขอน้ำขออาหารกินได้ บางที่บางแห่งสามารถขอพักค้างแรมได้ แต่ปัจจุบันเราจะหาภาพอย่างนั้นได้ยากมาก
3 หยั่งลึกในความหวัง (คส.1:5-6)
ความเชื่อ ความรัก จะถูกค้ำจุนด้วยความหวัง ความเชื่อจะมั่นคงได้ต้องมีความรัก และความรักจะเกิดขึ้นได้ต้องมีความหวัง อาจารย์เปาโล ให้เรามีความคาดหวัง ให้เราหยั่งรากชีวิตของเราลงในความหวังที่พระเจ้าจะทารงประทานให้กับเรา ความหวังที่อาจารย์เปาโลต้องการให้เกินขึ้นในชีวิตของเรา มีอะไรบ้าง 2 ประการคือ
3.1 หวังในสิ่งที่อยู่ในสวรรค์ (คส.1:5)
ความหวังใจของเราไม่ได้อยู่ที่สิ่งของในโลกนี้ แต่อยู่ที่สวรรค์เบื้องบน ที่เราจะต้องกลับไปรับเอา เป็นสิ่งที่เราได้สะสมเอาไว้เมื่อเราอยู่ในโลกนี้ พระเจ้าได้เตรียมไว้สำหรับเราแล้ว (1ปต.1:4) เป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราทั้งหลาย แม้แต่ทูตสวรรค์ ผู้พยากรณ์ ผู้เผยพระวจนะยังสืบเสาะหา
3.2 หวังในข่าวประเสริฐ (คส.1:5-6)
ความหวังที่อาจารย์เปาโลต้องการให้เราหยั่งลึกลงไปนั้น ต้องเป็นความหวังที่เกิดจากข่าวประเสริฐ เป็นความหวังที่ตั้งอยู่บนรากฐานของพระวจนะของพระเจ้า ตั้งอยู่บนความจริงแห่งข่าวประเสริฐ (1ปต.1:21) เพราะข่าวประเสริฐเป็นฤทธิ์เดชที่จะเปลี่ยนชีวิตของเรา ข่าวประเสริฐมาถึงเราทำให้เราได้รับชีวิตใหม่
ดังนั้น จงแสวงหาความจริงจากพระวจนะของพระเจ้าอยู่เสมอ จงหยั่งรากลง จงมอบชีวิตของท่านให้กับพระเจ้า แล้วพระองค์จะทรงอวยพรชีวิตของท่าน (ดูได้ที่ www.churchofpeace2010.org)
ขอพระเจ้าอวยพรครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น